Up/Down mountainbike magazine nr 2 2011

Inhoud oa:

- De flow van de Vogezen. Waar de Eerste Wereldoorlog zijn sporen heeft achtergelaten. 

Elke ochtend kijk ik toch altijd even op Facebook, gewoon even spieken wat je vrienden allemaal voor onzin te melden hebben. En toen kwam daar het berichtje van Ash Smit,
een Engelse mountainbikegids die woonachtig is in Basel en onder andere de grondlegger is van de Trans-Provence. Hij had dat weekend één van de vetste trails buiten de Alpen gereden en aangezien hij wel wat gewend is op het gebied van trails nam ik zijn oordeel maar al te serieus. Een week of twee gingen voorbij maar die Facebook-post bleef in mijn hoofd rondspoken, ik snakte weer naar het `echte` werk in de bergen. Het hielp ook niet mee dat er in mijn huis een splinternieuwe Cube Stereo Race stond te blinken en zacht- jes "vroemmm vroemmm" naar mij fluisterde. Toen redacteur Irmo Keizer opzoek was naar terrein om twee allmountain bicyclettes te testen was het gedaan, ik mailde Ash voor meer details rondom die trail... 

- Voorwoord Bas Rotgans.

De afgelopen maanden hebben twee gebeurtenissen, voor mij, een grote invloed gehad op mountainbiken. Ten eerste had ik, geprikkeld door de releases van de nieuwe tien-speed cassettes en wat gekke hersenspinsels, mijn hardtail `teruggebouwd` naar een 1x10 aandrijflijn, één kettingwiel voor en tien versnel- lingen op de cassette achter. De precieze details zal ik bewaren voor het artikel dat je verderop in dit magazine vindt, maar de verkorte uitvoering is dat het supergoed was!... lees verder in het magazine...

- Grote wielen op reis. Nu is het tijd voor technischere trails.

In het eerste nummer van dit jaar gingen we op pad over typisch Nederlands terrein, met twee mountainbikes die qua setup te vergelijken zijn. De 29er bleek hier zonder twijfel in het voordeel te zijn en enkele vooroordelen van ondergetekende moesten het onderspit delven. Maar zijn die 29ers nu ook lekker bruikbaar als je graag technische trails rijdt? En, is het zo, zoals nogal wat merken claimen, dat een 120mm 29er grofweg te vergelijken valt met een 140mm 26er? Wij gingen weer op pad - en ditmaal met een Turner Sultan die dienst deed als 29 platform en een 26er Canyon Nerve AM 6.0. De Canyon Nerve AM beschikt over 150mm veerweg (140 achter) tegenover de 120mm van de Sultan. Tijd om op pad te gaan. De Vogezen staan op het menu. 

- Photogallery.

- Het hoofd erbij houden. Marktoverzicht trailhelmen.

Wanneer we in de bergen rijden passen we onze uitrusting aan op de ruigere omstandigheden. Een fiets met meer veerweg en bredere banden met dikkere noppen, het vormt een wereld van verschil wanneer je door heftiger terrein aan het rijden bent. Wanneer er iets fout gaat in deze omstandigheden, liggen de consequenties vaak ook hoger. Maar niet iedereen past zijn bescherming hierop aan. Trailhelmen zijn de laatste jaren gelukkig sterk in opkomst, hier een marktoverzicht. 

- Een beeld zegt meer dan duizend woorden. Mits je de goede keuzes maakt.

Diafragma, sluitertijden, fullframe sensoren en een veelvoud van technische termen komen vaak terug in artikelen over fotografie. Deze technische achtergrondinformatie is belangrijk maar eigenlijk tegelijkertijd van ondergeschikt belang. Het belangrijkste aspect in de fotografie is nog altijd de maker van de foto. Jij als fotograaf moet keuzes maken. En die keus begint niet bij het `juiste` diafragma, die keus begint bij wat je nu op beeld wilt vastleggen, welk verhaal je wilt vertellen en hoe je dat verhaal gaat vertellen. Fotografie. 

- Ketting reacties. Overzicht in de jungle die 10--speed heet.

Het kan je niet zijn ontgaan: het grote nieuws op de afgelopen fietsenbeurzen was, zowel bij SRAM als Shimano, de introductie van een tiende tandwiel achterop je fiets. SRAM zet daarbij vol in op 2x10, zij zeggen dat de extra overbrenging een derde tandwiel aan de voorkant overbodig maakt. Shimano houdt vol dat 3x10 de oplossing is voor voldoende versnellingsbereik. Wij moeten eerlijk zeggen dat we lichtelijk sceptisch waren over de daadwerkelijk noodzaak van deze `innovatie`. Het doet ons toch vooral denken aan de eeuwigdurende oorlog tussen de scheermesjesfabrikanten, waarbij elke twee jaar wéér een mesje werd toegevoegd. Maar nu de spullen ook daadwerkelijk te krijgen zijn en we een beetje hebben kunnen sleutelen aan de vertrouwde schakelsystemen op onze fietsen komen we langzaam tot nieuwe inzichten. Alleen misschien niet helemaal de inzichten die SRAM of Shimano voor ogen hebben! 

- Banden tubeless maken.

Je banden tubeless rijden, zonder binnenband dus, bestaat al jaren. Maar juist de laatste jaren wordt het voordeel voor ons gewone mountainbikers zo groot dat het zinvol zou kunnen zijn om je wielset tubeless te maken. Wat was ook al weer dat voordeel? Een beetje gewichtsverlies, dat wel extra hard telt omdat het roterende massa is. Maar vooral: met een lagere bandenspanning kunnen rijden zonder angst te hoeven hebben voor snakebites, het gevreesde dubbele lek in je binnenband omdat je velg de binnenband lek stoot. Want er zit dus geen binnenband meer in. Waarom zou je dan willen rijden met een lagere bandenspanning? Moderne mountainbikebanden zijn erop ontworpen om bij contact met de grond goed uitgerold te worden, zodat alle noppen contact maken met de grond. Zo geven ze optimale grip. Ook levert de lage bandenspanning in combinatie met volumineuze banden (breder dan 2.2) veel comfort op. De relatief zachte banden absorberen kleine oneffenheden beter dan de vering van je fiets dat ooit kan doen. Voor degene die denkt dat je langzamer rijdt: onafhankelijke meetinstituten hebben vastgesteld dat er nauwelijks toename is van rolweerstand, maar dat grip en comfort enorm toenemen. 

- Pompen of verzuipen. Algemene skills onder de knie krijgen op de pumptrack.

Mountainbiken is een veelei- sende sport. Kracht, balans, souplesse, conditie en techniek gaan hand in hand. We zouden ieder nummer kunnen volschrijven over rijtechnie- ken. Toch is er een methode die verrassend veel effect kan hebben op de manier van rijden. Bekend bij bmx`ers en dirtjumpers, minder bekend bij het `algemeen mountainbikend` publiek: de pumptrack. Een (meestal) kleine baan, met kleine heuvels/jumps, waarop je rond kunt komen zonder ook maar één pedaalslag te maken. Op deze manier leer je zowel je fiets aanvoelen als het effect van het terrein onder je. Door keer op keer dezelfde ronde te rijden, kan je je techniek sneller bijschaven dan in het bos. De technieken die je op de pumptrack opdoet zijn vooral van toepassing op het makkelijk nemen van obstakels en het zonder moeite houden van snelheid. Hoe beter je wordt, des te meer technieken je zult toepassen. Jumps, manuals, de pumptrack is een ideale oefenplek. Een hardtail, rigid, of bmx is het beste stuk gereedschap voor de pumptrack. Ga je met je fully op stap, zorg er dan voor dat je achterdemper geblokkeerd is of pomp hem goed hard op zodat je demper het nauwelijks doet. 

- Overzicht mountainbike reisorganisaties.

- He-le-maal af! Een schoolvoorbeeld aus Deutschland. Rose Granite Chief 8.

We moeten het eerlijk toegeven: toen we op de redactie een fietsdoos ontvingen van de firma Rose hadden wij zo onze vooroordelen. Een fiets van een Duitse postorder-boer, hoe goed kan dat nou helemaal zijn? Uiteraard was het ons al de laatste jaren niet ontgaan dat Rose een hele grote speler is geworden in de fietspostorderbusiness. Maar kun je dan ook een goede fiets ontwikkelen? 

- Me and my bike: André Wagenknecht.

Ik ben André Wagenknecht, ik kom uit Duitsland en rijd sinds 1996 op mountainbikes. Ik ben mijn loopbaan begonnen als downhillracer, ben veelvuldig Duits kampioen geworden en in 2008 stond ik voor het laatst bovenop het ereschavot. 

- Urge Cabo Verde. Mountainbiken voor het goede doel.

Moeder Aarde heeft ongelooflijk veel te bieden. Een mountainbike is het ideale vervoersmiddel om er op uit te gaan en alle mogelijkheden te ontdekken. Dergelijke reizen brengen je soms naar onontgonnen gebieden die je ogen zullen doen openen. Jammer genoeg zijn er op diezelfde Moeder Aarde nog altijd honderden miljoenen mensen die leven in armoede. De URGE Cabo Verde is een combinatie van passie voor mountainbiken, reizen, natuur en de medemens. Dit evenement is een initiatief van een stel Franse mountainbikers waaronder Fred Glo en ik, Fabien Barel. Samen organiseerde we al eerdere URGE- evenementen, in 2009 was dat de URGE Kenya en in 2010 de URGE Nepal. In 2011 stond de URGE Cabo Verde op het programma. De locatie? Een redelijk onbekend archipel ten westen van het Afrikaanse Senegal. Een bizar landschap met een enorme diversiteit aan terrein, uitermate geschikt om te biken, vormde het decor voor de derde editie van het evenement. 

Dikte 84 pagina`s.