Wielrenblad nr 4 2016
OverzichtInhoud
- Voorwoord. Waarom mooie voornemens meestal mislukken
Afvallen, dagelijks trainen, gezond eten, stoppen met neuspeuteren. Mensen zitten boordevol mooie plannen en voornemens, maar de werkelijkheid is weerbarstig. Onderzoek laat zien dat slechts één op de acht mensen een leefstijlverandering langer dan een jaar volhoudt. Een kwart stopt al naar een week...
- Route Toscane. Als een god in Italië
Een fietsvakantie bestaat uit twee dingen: fietsen en vakantie. Voor het eerste heb je een mooi en uitdagend gebied nodig om doorheen te fietsen, en een verblijfplaats die je in staat stelt om daarvan te herstellen. Voor het vakantiegedeelte moet die verblijfplaats een oase van rust en gastvrijheid zijn. Als aan beide voorwaarden wordt voldaan, het gebied buitengewoon mooi is en je daarbij ook nog eens culinair omver wordt geblazen, kun je dan spreken van de perfecte fietsvakantie? Onze trip naar Toscane benaderde zulke perfectie.
- De buit, reviews. Light and Motion Urban 500 fietslicht, BBB Icarus helm, Lezyne Travel Floor pomp, Shimano RP5 Women schoenen, Sealskinz Halo overschoenen, Sportful Fiandre Ro Rain Bibtight, Sportful Fiandre No Rain Jacket.
- Pedaalridders. De stoemper
Stoempen is geen show van een pedaleur du charme die liefdevol de fiets berijdt, maar een openbare executie van materiaal dat krakend om genade smeekt. In een schokschouderende, gruwelijke stijl gaat het harkend over eindeloze wegen, liefst door een onherbergzaam land vol krom gewaaide bomen, richting horizon die met elke trap eenzelfde afstand verder wordt geduwd.
- Handgespaakt. Obessie van een wielmeester
In een doodgewone straat in het Limburgse Heerlen gebeuren mooie dingen op wielergebied. Als je de garage van Handgespaakt binnenloopt word je bedolven onder een overvloed aan wielen. Eigenaar Paul Leentjens neemt je mee in zijn wereld van wielen, spaken en naven.
- Column Nico de Boer. Jargon
Een absolute klasbak ben ik niet, maar ik zou mezelf ook niet willen typeren als een pannenkoek. Ik kan heel aardig meekomen in het peloton, maar moet het eigenlijk hebben van mijn 'grinta'. Er zijn dagen dat ik mijn benen niet voel, dat ik zeg maar in de boter rijd en het is zelfs gebeurd dat ik met de vingers in de neus en met een straatlengte voorsprong, op één been kon winnen.
- Brandstof. Biertje?
Niets is lekkerder dan een koel biertje na afloop van een lange zware fietsrit, maar de vraag is: kan het kwaad?
- Brandstof. Koffie
Veel profwielrenners en amateurs vinden het de ideale boost, maar hoeveel koffie moet je nu precies drinken voor het beste effect en wanneer kun je je kopje koffie het best nemen?
- Brandstof. Cola
Kan cola worden gezien als prestatiebevorderende sportdrank? Wielrenblad onderzoekt waarom cola zoveel wordt gedronken door topsporters.
- Geadopteerd Wielervereniging Hsk Trias Den Haag
Het was een schitterende morgen toen ik naar het westen reed. De opkomende zon maakte lange schaduwen op de weg waardoor het leek alsof ik in een SUV reed in plaats van de Peugeot 107 van mijn moeder. Vlak voorbij Alblasserdam verloor het land haar groene kleur en was het alsof ik door een monster van kantoren, bedrijven en asfalt werd opgeslokt. Voorbij Rotterdam werd ik weer uitgespuugd. Het land kleurde opnieuw groen. Uitgestrekte polders, ingeklonken grond en aan de horizon de skyline van de stad waar ik moest zijn: Den Haag. Of wat meer specifiek: de Uithof, thuisbasis van wielervereniging HSK Trias waarvan de toerploeg mij deze morgen zou adopteren.
- D'r op e& D'r over fietsreview Merida Ride Disc 5000
Merida's Ride Disc 5000 is een ' crossover' racefiets uit de hogere middenklasse. Het is het soort fiets dat overwaaide uit Amerika, waar een traditionele racefiets al snel het onderspit delft op gravelwegen en slecht asfalt. Aangezien Amerikanen minder aan tradities hechten dan wij in de traditionele wielerlanden bedachten ze de 'gravelracer', met dikkere banden, schijfremmen en wat meer comfort. Het Taiwanese Merida, dat stiekem een van de grotere fietsfabrikanten is, levert met de Ride Disc 5000 zo'n fiets in een prijsklasse waar carbon en Ultegra de klok slaan. Wat blijkt: ook in Europa is een racefiets met wat extra atletische vermogens helemaal geen straf.
- Column Rik Booltink. Spektakel aan de dijkvoet
Wat is er nou fijner dan mensen observeren? Niets zeggen, gewoon alleen maar kijken en luisteren naar wat je ziet en hoort voorbijkomen. Als je echt plezier wilt hebben, richt je dan vooral op het passerende wielervolk. Eersteklas entertainment, zonder dat het ook maar een cent kost.
- Op bezoek bij Isaac Cycles
Je merk vernoemen naar een wereldberoemde natuurkundige, dat schept verwachtingen. Zeker als het de grondlegger betreft van de klassieke mechanica: Isaac Newton. Duidelijk is dat ze in het Limburgse Geleen wel verstand hebben van fietsen maken: al jaren rollen er strakke en met hoogwaardige carbonsoorten ontwikkelde fietsen van de band.
- Bikescene New York
Wielrenblad verkent de bikescene van aansprekende wereldsteden. Waar vind je de gaafste clubritten, beste espressostops en leukste fietswinkels?
- In balans. Dansen op de depalen
Klimmen. Bij sommige renners lijkt het meer op een lange lijdensweg naar de top. Ze stoempen naar boven, zonder enig ritme te vinden. Commentatoren noemen het harken. Door het afzien blijft er van een normaal mooie rijstijl niets over. Al hangend aan het elastiek hopen ze met een groepje de top te halen. Het contrast met andere renners is groot. Bij hen lijkt het klimmen vanzelf te gaan. Als in een trance rijden ze al dansend op de pedalen naar boven. Hoe doen ze dat toch, dat dansen op de pedalen?
- Etalage productpagina's
- In het spoor van La Chouffe Classic
Benen geschoren, check. Armstukken, fietskleding, wielrenschoenen en helm ingepakt, check. Genoeg voeding voor tijdens het fietsen, check. Bidons gevuld, check. Fiets helemaal op orde en schoon, check. Zenuwachtig loop ik heen en weer, nadenkend of ik echt alles heb ingepakt voordat ik afreis naar de Ardennen voor La Chouffe Classic op zaterdag. 165 km door de Belgische Ardennen met meer dan 2700 hoogtemeters, het maakt me onrustig.
- Trainen, noodzakelijk kwaad of overbodig?
Veel mensen in mijn omgeving die wielrennen hebben een hekel aan trainen. Ze vinden het niet nodig, het lijkt ze nogal saai of zeggen er geen tijd voor te hebben. Af en toe fietsen is goed genoeg, zo redeneren zij. Misschien is dat zo, maar toch wilde ik weten in hoeverre een serieuze training mijn fiets-skills zou kunnen opvoeren.
- Mijn fiets. Dirk Jan Verspuy
Dirk-Jan Verspuy, 40 jaar, uit Hoogblokland is een kilometervreter. Niet alleen omdat hij het leuk vindt, maar misschien ook wel omdat hij wat in te halen heeft. Dirk-Jan was namelijk al 32 jaar toen hij de fiets ontdekte. Het was liefde op het eerste gezicht; Dirk-Jan en zijn fiets werden een onafscheidelijk duo. Een band die nog sterker werd toen Dirk- Jan de koers ontdekte.
- Route. Herfsttocht in Sleen, Drenthe
’s Ochtends vroeg verzamelen we op een parkeerplaats vlakbij Sleen. Het is fris buiten en de discussie die we in de auto hadden gaat nog even verder. Rijden we met of zonder beenstukken? Gaan we voor een jack met lange mouwen of armstukken met bodywarmer? Met dit weer weet je het niet. Als de zon doorkomt kan het zomaar een lekkere nazomerdag worden. Onder het motto; liever te warm dan te koud’ kiezen we toch voor een jack met beenstukken.
- Wlrnbld onderzoekt Korte vs Lange benen
Als we naar het profpeloton kijken is het niet direct te zien welke lichaamslengte het meest gunstig is. Er zijn kleine profwielrenners zoals Nairo Quintana (1,67m) en lange zoals Stijn Vandenbergh (1,99 m). In beide gevallen is ook niet direct een verband in het type renner te ontdekken. Marcel Kittel en Mark Cavendish zijn beide succesvolle sprinters: Kittel (1,88m) is vrij groot en Cavendish vrij klein (1,75m).
- Hellingweetjes, de Keutenberg
Het gehucht Engwegen is de trotse eigenaar van de steilste bocht van Nederland. Achter de bocht is de meest beruchte helling verstopt die Limburg rijk is. Wie hier nog naar de juiste versnelling zoekt, wordt genadeloos afgestraft. Van 15% stijgt het asfalt al snel naar 22%.
- Column Jeanine Laudy. Share the road – niet overal zo vanzelfsprekend
Dit jaar kan ik terugkijken op een prachtige vakantie in Noord-Amerika, waar ik in september drie weken ben geweest. In drie verschillende huurauto’s reden mijn vriend en ik van Vancouver in Canada helemaal naar het zuiden van de Verenigde Staten: Los Angeles. In totaal hebben we zo’n 5000 kilometer gereden, via Cannon Beach, Klamath Falls, San Francisco, Yosemite, Death Valley National Park, en Cayucos. Mijn terugkeer naar...
- Leven voor de fiets. Een ontmoeting met fietsveteraan Jan van der Horst
De deur van de Haarlemse tussenwoning wordt geopend door een tengere man, met het postuur dat ik ken van serieuze wielrenners. Ik zie grote, krachtige handen, de taille is kaarsrecht, de bewegingen opvallend soepel. Ik had een krasse drieënzeventig jarige verwacht, maar deze heer wekt de indruk een vijftiger te zijn. Met een rustige stem en een onmiskenbaar Noord-Hollandse tongval word ik welkom geheten door Jan van der Horst. Hij begon in 1958 met wielrennen en heeft sindsdien zo veel en zo hard gefietst als zijn lichaam toestond. Ik ben hier om erachter te komen waarom en hoe hij dit voor elkaar krijgt.
- Ken uw schoen
Om lekker op je fiets te zitten, heb je goed zittende schoenen nodig. Comfort leidt direct tot betere fietsprestaties. En als je schoenen er goed uitzien is dat mooi meegenomen.
- Wielerverhaal Lotte
Toen Sep zijn ogen opende, wist hij zeker dat hij in de hemel was. Hij zag een weids landschap vol besneeuwde bergtoppen. Het wit van de sneeuw stak scherp af tegen de helderblauwe hemel waarin roofvogels zweefden. Direct onder hem slingerde een weg zonder ritme het dal in. In de diepte lag een dorp in speelgoedformaat. Op verschillende plaatsen klaterde water uit loodrechte rotswanden. Een plateau lager graasde een kudde schapen. Was hij dood? En was dit dan het paradijs?
- Verslaafd aan data. Maakt Strava ons tot neurotische strebertjes?
Strava heeft het wielrennen een totaal andere dimensie gegeven, maar is het ook beter? De voor- en nadelen over het verslavende competitie-selement dat Strava biedt.
- Laaste slag. Cyclo ergo sum